Geef haar er niet de schuld van.

Het is jouw schuld dat ik mijn eetlust kwijt ben.

Het was zijn eigen schuld.

Hij gaf mij de schuld van het ongeluk.

Het ongeluk is niet jouw schuld.

Hij zit tot over zijn oren in de schuld.

"Ho, hemel!" riep de moeder uit, "wat zie ik? Haar zuster is de schuld van alles; ik zal haar dat betaald zetten!"

Rijk is, wie aan niemand schuld heeft.

Zelfs rekening houdend met uw uitleg, denk ik nog dat de schuld bij u ligt.

Het ongeluk was niet uw schuld.

Het was niet mijn schuld.

Belofte maakt schuld.

Spijt en droefheid dekken geen schuld.

Hij neemt de schuld op zich.

Schuld en nood zijn buren.

Een slechte schrijnwerker geeft de schuld aan zijn gereedschap.

Sorry. Het is allemaal mijn schuld.

Het was zijn schuld niet, want hij deed zijn best.

Het is niet mijn schuld!

Hij bekende schuld.

Geef mij niet de schuld!

Mijn schuld.

Mijn grote schuld.

Mijn eigen schuld.

Het maakt niet uit of ze haar schuld bekent of niet.

Hij heeft zijn schuld erkend.

Ik vrees dat hij nooit zijn schuld zal erkennen.

De manager zei dat het jouw schuld was.

Het is mijn schuld dat zij laat aankwamen.

Het verkeersongeluk was niet haar schuld.

Het is de schuld van mijn vader.

Zij geeft ons de schuld.

Het was mijn schuld niet.

Hij gaf anderen de schuld voor zijn eigen falen.

Het is allemaal de schuld van Tom.

Geef hen niet de schuld voor wat er in Boston gebeurde.

Eigen schuld.

Wat er gebeurde was niet Toms schuld.

Onze totale schuld bedraagt tienduizend dollar.

Onze schuld is groter dan dat wat we kunnen betalen.

Volgens het Latijnse „in dubio pro reo”, in geval van twijfel voor de aangeklaagde, wordt iedere aangeklaagde onschuldig beschouwd zolang zijn schuld niet bewezen is.

Hou op jezelf de schuld te geven.

Het is helemaal mijn schuld.

Iedereen heeft schuld.

Is dit mijn schuld?

Het is Tom niet die schuld treft.

Dat is jouw eigen schuld.

Mijn allergrootste schuld.

Hij schoof de schuld op mij.

In het kort: dat is uw schuld.

In het kort: dat is jouw schuld.

In het kort: dat is jullie schuld.

Ik zou ze de schuld niet geven.

Ik vermoed dat het mijn schuld is.

De chef is de schuld van alles.

In alle geval is het altijd mijn schuld.

Tom zit tot zijn nek in de schuld.

Hij probeerde mij de schuld te geven.

Het is Toms schuld.

Het maakt niet uit wiens schuld het is.

Het is niet jouw schuld, geen zorgen.

Je zorgen maken, is als een schuld betalen die je niet hebt.

Tom overtuigde Mary ervan dat het niet zijn schuld was.

Wiens schuld was dat?

Dat is hun schuld niet.

Ik heb een openstaande schuld van tien dollar.

Het is jouw schuld.

Het is uw schuld.

Het is jullie schuld.

Het is haar schuld.

Het is niet mijn schuld, hoor.

Hun schuld is nog niet bewezen.

Het is altijd de schuld van andere mensen.

Niet alleen jij maar ook ik had schuld.

Het is allemaal mijn schuld.

Is het jouw of onze schuld?

Is het uw of onze schuld?

Geef je Tom de schuld?

Het ongeluk was niet zijn schuld.

Dat was niet mijn schuld.

Wij kunnen uw gegevens niet uit onze databank verwijderen omdat u nog een schuld aan onze vereniging heeft.

Het was mijn schuld, meneer Phillips. Ik plaagde haar.

Waarom geeft ze mij de schuld voor wat er gebeurd is?

Het was niet helemaal mijn schuld.

Veel Amerikanen gaven Spanje de schuld.

Het is allemaal jouw schuld.

Het was niet de schuld van Meredith.

Het doet er niet toe of hij zijn schuld bekent of niet.

Nee, ik geloof niet dat het mijn schuld is.

Het was allemaal onze schuld.

Dit is allemaal jouw schuld.

Het is niet jouw schuld, het is de mijne.

Het is mijn schuld, niet de jouwe.

De docent bekende zijn schuld.

U heeft geen schuld voor dat wat gebeurd is.

U heeft geen schuld voor hetgeen gebeurd is.

Ik wil niemand de schuld geven.

Eigen schuld, dikke bult.

Dit is allemaal jullie schuld.

Men heeft de bestuurder de schuld van het ongeluk gegeven.

Het is allemaal uw schuld.